امشب دل من باز به عکس تو نظر کرد

جادوی تو شد، ناله به هنگام سحر کرد

واماند غمین، در دل این داغ جگر سوز

گریان شد واز کوچه ی غم باز گذر کرد

بیچاره دگر کار به جایی نبرد دل

مرغان فلک را به هوای تو خبر کرد

مانند پری، نرم وسبک، بر سر یک موج

نومید شد واز نگهت ، باز حذر کرد

افتاد به گرداب غم او، بی کس و بی یار

مأیوس زعشق تو شد و باز سفر کرد

ناگه دلم آمد ز سفر شاد و سبک بال

وه جادوی چشم تو به دل باز اثر کرد